Giardino delgi Aranci
Ik was in Rome afgelopen juni en IK WIL TERUG!!!!
Eén keer eerder was ik in Rome, maar dat mag geen naam hebben, want dat was maar een halve dag. Daar hebben we het maar niet meer over. Jarenlang waren we gebonden aan vakanties in het hoogseizoen.
Dit jaar konden we eerder met vakantie gaan en we besloten dan ook 3 1/2 dag van onze 3-weekse vakantie in Italië, Rome te bezoeken.
Veel uitzoek werk is eraan vooraf gegaan: wat willen wij zien in de slechts 3 1/2 dag. Met een paar gidsjes, veel artikelen van oude De Smaak van Italië magazines, heel veel web sites, boeken van de hand van Rosita Steenbeek en Google-Maps, heb ik toch een redelijk goede planning kunnen maken.
Op 23 juni om 12.30 uur arriveerden wij bij een Bed & Breakfast net even buiten het oude centrum. We namen de bus naar Termini en konden beginnen aan het ontdekken van deze prachtige stad. Wij realiseerden ons niet dat deze ontdekkingstocht wel eens anders zou kunnen uitpakken dan verwacht.
Het eerste hoogtepunt was: de Basilica di Santa Maria Maggiore. De kerk met die prachtige legende over de sneeuwval op 4 augustus ca. 352, waarop de maagd Maria aan Paus Liberius verschijnt en hem instrueert een kerk op de Esquilino te bouwen. Deze kerk stond echt hoog op ons verlanglijstje. Maar, daar aangekomen, zien we tal van dranghekken rond de kerk staan. Een vrachtwagen blokkeert de ingang. We kunnen niet naar binnen. Er lopen een aantal mannen in donkere pakken rond, die wij proberen aan te spreken. Echter zonder succes. Aan de zijkant van de kerk is een souvenir winkel. Daar vragen we waarom de kerk niet toegankelijk is. De man antwoord, dat Paus Benedictus die dag op bezoek zal komen en dat daarom de kerk voor publiek gesloten is. Oei, dat is even een dikke teleurstelling.
Het volgende doel is de Aventino en in het bijzonder het beroemde sleutelgat in de poort van de Maltezer ambassade. Wij willen onze eerste blik op de koepel van de Sint Pieter door dat sleutelgat gaan zien. Met de metro vanaf Cavour zijn we snel bij Circo Massimo. Een aangename wandeling voert ons langs het Circo Massimo en langzamerhand naar de top van de heuvel, via de prachtige rozentuinen, die overigens gesloten zijn.
Zicht op Rome vanaf Gianicolo
Bij de Maltezer ambassade aangekomen, treffen we gelukkig geen rij voor de poort aan, dus kunnen we gelijk een blik door het sleutelgat werpen. En wat zien we? Een mooie tuin met een pad dat vanaf de poort loopt, veel groen en bloemen en op het einde van het pad…….een bestelbusje! Alleen het uiterste puntje van de koepel van de Sint Pieter steekt boven het busje uit. Oké, we gaan wachten tot het busje vertrekt maar helaas, het busje blijft rustig staan. Wel vermaken wij ons stiekem om de reacties van de mensen die ook door het sleutelgat komen kijken. Er zit niets anders op om de koepel te gaan zien vanaf de Giardino degli Aranci, een stukje terug op de Aventino. En zo hebben we toch nog een mooi uitzicht op de stad en het Vaticaan. Maar…toch jammer van dat busje.
Een korte wandeling brengt ons in de wijk Trastevere, waar we eerst de Santa Cecilia in Trastevere willen bekijken. De legende over de heilige Cecilia intrigeert ons en dat niet alleen, de kerk moet ook prachtig zijn. We vinden de Santa Cecilia al snel en schrikken van de vele auto’s die voor de kerk geparkeerd staan. En jawel hoor er is een trouwpartij aan de gang. We sluipen zachtjes naar binnen, maar het is onmogelijk om de kerk uitgebreid te bezichtigen. Het zit ons niet mee op deze eerste dag in Rome.
Gelukkig gaat het de rest van de dag en avond wel goed. We stappen op de bus naar de volgende heuvel: de Gianicolo en hebben weer een prachtig uitzicht op de stad. Terug in Trastevere bezoeken we de Santa Maria in Trastevere en genieten van een heerlijke Romeinse maaltijd op één van de vele terrassen in de wijk.
Geen Sant
Tijdens één van de volgende dagen willen wij de prachtige Sant’Andrea al Quirinale door Gian Lorenzo Bernini ontworpen, gaan bezoeken. De deur is op slot. Er staat een Engelse toerist te wachten die ons vertelt dat de kerk om 16.00 uur open gaat. Het is dan 15.50 uur. Wij gaan 20 meter verderop in de schaduw van een boom wachten. Het wachten duurt lang en om 16.20 uur komt de Engelse toerist ons vertellen dat de deur even open gegaan is en een man verscheen met de mededeling: “No visitors today”. Tja, dit is Italia he?
We hebben 3 1/2 heerlijke dagen gehad in Rome en heel veel gezien. Lekker gegeten en gewoonweg genoten. Maar het knaagt. De hoogtepunten die voor ons gesloten waren, gaan we binnenkort alsnog bekijken.
Blog van Voglie Italiane 